Δαπάνες προσθηκών και βελτίωσης
vs. επισκευής και συντήρησης παγίου

 Άρθρο του Χρήστου Στυλιανίδη- Οικονομολόγου-τ. Διευθυντή Δ.Ο.Υ.

Εισαγωγικά

 Κατά τον λογιστικό χειρισμό δαπανών που συνδέοντα με τα πάγια (ομάδα 1 των ΕΛΠ),ανακύπτει πολλές φορές το δίλημμα σε ποια κατηγορία αυτές να ενταχθούν: 

-Στην κατηγορία προσθηκών και βελτιώσεων ή 

-Στην κατηγορία επισκευής και συντήρησης.

Η επιλογή είναι ουσιώδης, γιατί ο λογιστικός χειρισμός έχει άμεσο αντίκτυπο στο φορολογικό χειρισμό και στα φορολογητέα κέρδη.

Θεωρούμε πως είναι απαραίτητος ο εννοιολογικός προσδιορισμός για τον κατάλληλο χειρισμό.

Βελτίωση παγίου (improvement of a fixed asset)

-Μια δαπάνη με σκοπό την επέκταση της ωφέλιμης οικονομικής ζωής ενός παγίου ή/και τη βελτίωση της επίδοσής του, σε σχέση με την κατάσταση του παγίου κατά την αρχική του αναγνώριση. (Ν. 4308/2014 – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α:. ΟΡΙΣΜΟΙ).

-Βελτίωση Πχ. Κτηρίου είναι η μεταβολή που γίνεται αυτό μετά από τεχνολογική επέμβαση  και έχει ως αποτέλεσμα ,είτε την αύξηση του ωφέλιμου χρόνου ζωής ,είτε με την αύξηση της παραγωγικότητάς του ,είτε τη μείωση του κόστους λειτουργίας ,είτε την βελτίωση των συνθηκών χρησιμοποίησης του.

– Η βελτίωση συνίσταται στην αφαίρεση ενός κύριου μέρους ή ενός συστατικού του ενσώματου πάγιου περιουσιακού στοιχείου και η αντικατάστασή του με ένα διαφορετικό μέρος ή συστατικό, το οποίο έχει σημαντικά καλύτερη και ανώτερη παραγωγική ικα­νότητα. Το νέο περιουσιακό στοιχείο που προκύπτει μετά την πραγματοποίηση των δαπανών βελτιώσεων είναι καλύτερο από το παλαιό κατά τον χρόνο της αποκτήσεώς του.

Επέκταση –προσθήκη

Πχ. Ενός κτηρίου είναι οποιαδήποτε αύξηση που γίνεται στον όγκο ,στο μέγεθος ή στην ωφελιμότητά του με την χρησιμοποίηση δομικών υλικών.

Συντήρηση παγίου (maintenance of fixed assets)

Μια δαπάνη με σκοπό τη διατήρηση της παραγωγικής δυνατότητας ενός παγίου σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις. (Ν. 4308/2014 – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α:. ΟΡΙΣΜΟΙ).

Επισκευή παγίου περιουσιακού στοιχείου (repair of fixed assets)

Μια δαπάνη που αποσκοπεί σε αποκατάσταση της παραγωγικής δυνατότητας ενός παγίου, ύστερα από καταστροφή, χρήση ή άλλη μείωση. (Ν. 4308/2014 – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α:ΟΡΙΣΜΟΙ,

Λογιστική Οδηγία  εφαρμογής του νόμου 4308/2014 «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα, συναφείς ρυθμίσεις και άλλες διατάξεις»

Άρθρο 18: Ενσώματα και άυλα πάγια περιουσιακά στοιχεία

18.1.1 Πάγια περιουσιακά στοιχεία είναι εκείνα τα στοιχεία (ενσώματα, βιολογικά ή άυλα – ιδιόκτητα ή μισθωμένα με χρηματοδοτική μίσθωση) τα οποία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν κατά τρόπο διαρκή για τους σκοπούς της οντότητας και αναμένεται να αποφέρουν οικονομικά οφέλη πέραν της μιας ετήσιας περιόδου.

18.1.2 Κατά την αρχική αναγνώριση, τα πάγια στοιχεία επιμετρούνται στο κόστος κτήσης. Το κόστος κτήσης περιλαμβάνει κάθε δαπάνη που απαιτείται για να περιέλθει ένα περιουσιακό στοιχείο στην παρούσα κατάσταση ή θέση ή επιδιωκόμενη χρήση. Δηλαδή, περιλαμβάνει το σύνολο των ταμειακών διαθεσίμων ή ταμειακών ισοδύναμων ή την εύλογη αξία άλλου ανταλλάγματος που δίνεται κατά το χρόνο απόκτησης ή κατασκευής, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο νόμο.

18.1.3 Το κόστος αποσυναρμολόγησης, απομάκρυνσης ή αποκατάστασης ενός πάγιου στοιχείου προσαυξάνει το κόστος κτήσης του, όταν η σχετική υποχρέωση γεννάται για την επιχείρηση ως αποτέλεσμα της αρχικής εγκατάστασης του παγίου ή της χρήσης του στη διάρκεια μιας συγκεκριμένης περιόδου, ανεξάρτητα από το ύψος των παραγόμενων προϊόντων ή υπηρεσιών. Δηλαδή, όταν το κόστος αυτό δεν σχετίζεται με την παραγωγή των προϊόντων ή υπηρεσιών (δεν έχει σχέση με το ύψος της παραγωγής) και η σχετική δαπάνη θεωρείται αναπόσπαστο μέρος της δημιουργίας του παγίου.

18.1.4 Η προσαύξηση της αξίας του παγίου κατά την αρχική αναγνώρισή του με τις δαπάνες αποσυναρμολόγησης, απομάκρυνσης ή αποκατάστασης, προσδιορίζεται βάσει της παρούσας αξίας του ποσού που εκτιμάται ότι θα απαιτηθεί μελλοντικά και αναγνωρίζεται αντίστοιχη πρόβλεψη (υποχρέωση) στον ισολογισμό.

18.1.5 Όταν το κόστος αποσυναρμολόγησης, απομάκρυνσης ή αποκατάστασης ενσώματων πάγιων στοιχείων σχετίζεται με την παραγωγή των προϊόντων ή των υπηρεσιών (συναρτάται με το ύψος παραγωγής), η σχετική δαπάνη δεν προσαυξάνει την αξία του παγίου κατά την αρχική του αναγνώριση, αλλά το ποσό που αναλογεί στο ύψος παραγωγής μιας περιόδου επιβαρύνει το σχετικό κόστος παραγωγής με αναγνώριση της σχετικής πρόβλεψης (υποχρέωσης) στον ισολογισμό. Για παράδειγμα, σε ένα ορυχείο το κόστος αποκατάστασης του περιβάλλοντος συναρτάται με την ποσότητα εξόρυξης του ορυκτού, και το σχετικό ποσό προσαυξάνει το κόστος παραγωγής κάθε περιόδου. Αντίθετα, το κόστος απομάκρυνσης μιας ανεμογεννήτριας στο τέλος της ωφέλιμης οικονομικής της ζωής δε συναρτάται με το βαθμό χρήσης της σε μια περίοδο και επιβαρύνει το κόστος κτήσης αυτής κατά την αρχική της αναγνώριση.

18.1.7 Οι δαπάνες συντήρησης και επισκευής μπορεί να αντιμετωπίζονται ως πάγιο περιουσιακό στοιχείο με βάση τα πραγματικά περιστατικά λαμβάνοντας υπόψη τους σχετικούς εννοιολογικούς ορισμούς. Ιδιαίτερα λαμβάνεται υπόψη το χρονικό διάστημα για το οποίο η τεχνική παρέμβαση έχει επιπτώσεις στη λειτουργία του παγίου (ωφέλιμη οικονομική ζωή), η σημαντικότητα του ποσού και η ανακτησιμότητα της δαπάνης. 

Όταν δεν πληρούνται οι σχετικές εννοιολογικές προϋποθέσεις, η σχετική δαπάνη αντιμετωπίζεται ως έξοδο.

•Τα κτήρια και τα μηχανήματα προσαυξάνονται με την αξία των επεκτάσεων ,προσθηκών και βελτιώσεων που γίνονται κάθε φορά και αποσβένονται με τους ίδιους συντελεστές απόσβεσης.( αρθ.24 παρ.4ν.4172/13)

•Οι δαπάνες επισκευής και συντήρησης εκπίπτουν με βάση τις διατάξεις των άρθρων 22 και 23 του ν.4172/2013 κατά το χρόνο πραγματοποίησής τους καθόσον δεν αποτελούν κόστη κτήσης ή κατασκευής, βελτίωσης, ανανέωσης και ανακατασκευής του πίνακα της παρ.4 του άρθρου αυτού(άρθρου 24 ν.4172/13) (ΠΟΛ.1073/2015).

ΔΕΔ 3319/2019 – Λογιστικές διαφορές – Δαπάνες προσθηκών και βελτιώσεων έναντι δαπανών συντήρησης και επισκευής.

 «Επειδή η προσφεύγουσα εταιρεία ισχυρίζεται ότι οι ως άνω δαπάνες αφορούν σε οι εργασίες συντήρησης-αποκατάστασης-ανακατασκευής λόγω φθορών, και δεν προσδίδουν μεσοπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη σε αυτήν ωφέλεια και για τον λόγο αυτό έγινε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 22 και 23 του Κ.Φ.Ε. εξέπεσε τα ανωτέρω τρία τιμολόγια εξ’ ολοκλήρου στη χρήση που διενεργήθηκαν οι εργασίες. Ωστόσο το εν λόγω προβαλλόμενο δεν συνάδει με την κοινή επιχειρηματική λογική, καθώς αφενός οι περιγραφές των εργασιών βάσει των στοιχείων του φακέλου παραπέμπουν κατά κύριο λόγο σε κόστη νέων κατασκευών, νέων εγκαταστάσεων και ανακατασκευών, το ύψος δε των αντίστοιχων ταμειακών εκροών που διενεργήθηκαν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, και σε κάθε περίπτωση συμπεραίνεται ότι οι ως άνω τεχνικές παρεμβάσεις προσδίδουν ωφέλεια πέραν του έτους. Κατά συνέπεια, οι εν λόγω δαπάνες έχουν τους εννοιολογικούς ορισμούς του παγίου, πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 18 ν. 4308/2014(Ε.Λ.Π.) και του άρθρου 24 του ν.4172/2013 (Κ.Φ.Ε.) περί τμηματικής απόσβεσης ….»

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

– Η Βελτίωση προσαυξάνει την αξία κτήσης και ΑΒΟΣΒΕΝΕΤΑΙ

– Η Συντήρηση και επισκευή θεωρούνται ΕΞΟΔΑ ΧΡΗΣΗΣ(Ομάδα 6 των Ε.Λ.Π.).